New Page
آهنگ رپ یا رپ سبکی از موسیقی است که در آن مردم اشعار قافیه ای را می خوانند یا فریاد می زنند. شکل هنری در این نوع موسیقی بسته به محتوای مورد نظر می تواند اشکال مختلفی داشته باشد. به طور کلی فرم آهنگ رپ جدا از اشعار مرسوم و کلاسیک است و بیشتر بیت محور است.
سبک رپ اغلب با هسته اصلی موسیقی هیپ هاپ و رگی همراه است، اما این پدیده قرن ها پس از فرهنگ هیپ هاپ است. این سبک هنوز در سبک های آلترناتیو راک مانند کیک و برخی شاخه های دیگر وجود دارد
تاریخچه آهنگ رپ
این سبک موسیقی در حد فاصل گفتار، نثر، شعر و آهنگ قرار دارد و کلام در این نوع موسیقی برای انتقال مضمون و محتوا سریع و سریع خوانده می شود.
کلمات و اشعار آهنگ رپ در قرن شانزدهم از انگلیسی بریتانیایی وام گرفته شد و در قرن هجدهم شکوفا شد. برخی دیگر بر این باورند که این نوع موسیقی از گویش مردم آفریقایی-آمریکایی در دهه 1960 گرفته شده و به زودی به عنوان سبک جدیدی از موسیقی مطرح شده است. اما امروزه از سبک رپ و آهنگ رپ همراه با سبک هیپ هاپ در خلق آثار موسیقایی استفاده می شود.
فرهنگ رپ یا بهتر است بگوییم فرهنگی که به طور خاص به جوانان سیاه پوست و طبقه متوسط جوامع غربی تعلق دارد، از ایالات متحده سرچشمه گرفته است و بر شورشیان در سراسر جهان تأثیر گذاشته است. رپ بیشتر یک فرهنگ خیابانی است که از سازهای بسیار محدود و ابتدایی استفاده می کند، توجه ها را به خود جلب کرده است.
نقاشی های هنری و خلاقانه فراوان بر روی دیوارهای شهر (گرافیتی)، نوشتن شعار با خطی خاص (به عنوان امضا)، حرکات موزون زنده در گوشه و کنار خیابان و آواز خواندن با سبکی خاص، همه از مولفه های فرهنگ آهنگ رپ است. سبک . . کلمات تقریباً مانند گفتار معمولی تلفظ می شوند و با یک ضربه قوی همراه هستند. وقفه و بازگشت به روشی که صدای خراش ایجاد شده با تبدیل صفحه گردان به ابزار موسیقی، تحرک و شوری را برای شنونده بازتولید می کند.
آهنگ رپ از اشکال دیگر موسیقی سیاهپوستان در محلههای فقیرنشین مانند نیویورک برونکس و تا حدی هارلم تکامل یافته است. این محله ها گروهی سیاه پوست هستند که سال ها پیش به دلیل مشکلات اقتصادی مجبور به مهاجرت از ایالت های جنوبی به شهرهای بزرگی مانند نیویورک شدند.
آنها شغل خود را در مزارع رها کردند و ترانه سرا شدند. اما اگر به اصل این موسیقی برگردیم به غرب آفریقا و ستایش ساوانا (نام مراتع آفریقا) می رسیم. علاوه بر این، خوانندگانی در نیجریه و گامبیا هستند که طنز اجتماعی را در قالب آهنگ و داستان (چیزی شبیه استندآپ کمدی) اجرا می کنند که بسیار شبیه به رپ کلاسیک است.
اهنگ رپ بر موسیقی رپ در محلههای فقیرنشین نیویورک تأثیر گذاشته است، جایی که تودههای مهاجر کارائیب با تودههای سیاه تلاقی میکنند.